Een klein gezelschap, een groot gevoel
Sommige bruiloften voel je meteen in je hart. Deze februari-bruiloft in Sittard was daar een mooi voorbeeld van. Het was een dag vol betekenis, klein en warm. De ochtend begon bij de Stadbroekermolen, waar ik de bruid mocht fotograferen tijdens het aankleden. De sfeer was ingetogen en stil, terwijl emoties voelbaar onder de oppervlakte lagen.
Wat deze dag voor mij extra bijzonder maakte, was het feit dat de bruid via haar vader bij mij terechtkwam. Hij volgt mijn werk al jaren, en daardoor voelde het alsof alles op een natuurlijke manier samenkwam. Dat ik deze momenten mocht vastleggen, was voor mij een stille eer.
First look in Engelse tuinen
Vervolgens trokken we naar de Engelse tuinen voor de first look. Daar zagen het bruidspaar elkaar voor het eerst. Hoewel het winter was, gaf de zachte februarizon de tuin een rustige sfeer. De blik tussen hen was oprecht en diep ontroerend.
Daarna volgde een romantische fotoshoot in de tuin. Het voelde alsof de tijd even stil stond. Gewoon zij twee, verbonden in het moment, terwijl de wereld om hen heen leek te verdwijnen. De stilte en eenvoud maakten het des te krachtiger.
Een persoonlijke én grappige ceremonie
De ceremonie werd geleid door Paul Mohr, die altijd precies weet hoe hij een verhaal tot leven brengt. Het was een mooie mix van emotie en luchtigheid. Zo bleek dat de ringen als verrassing onder een stoel verstopt waren. Daardoor ontstond er een komisch moment waarbij iedereen onder zijn stoel moest kijken. Het leverde een vrolijke onderbreking op, die voor ontspanning en gelach zorgde. Juist dat contrast gaf de ceremonie extra diepgang.
Taart, toost en eenvoudige woorden
Na het ja-woord volgde uiteraard het aansnijden van de bruidstaart en een toost op het bruidspaar. In plaats van lange speeches, spraken ze hun gasten kort maar oprecht toe. Die eenvoud maakte het juist zo krachtig. De sfeer was warm en persoonlijk, zonder dat er iets groots nodig was.
Aansluitend maakten we een groepsfoto met alle aanwezigen. Iedereen kwam nog één keer samen voor een beeld vol verbondenheid. Ook dat moment voelde als een kleine viering op zich.
Een stille afsluiting
Aan het einde van de dag volgde nog een stil, persoonlijk moment buiten het feest om. Het was een belangrijk onderdeel van deze dag, waarbij liefde en afscheid elkaar subtiel kruisten. Juist doordat het niet werd uitgesproken, voelde het des te intenser.
Deze bruiloft liet me opnieuw beseffen waarom ik dit werk met zoveel liefde doe. Niet alleen om beelden te maken, maar om echte verhalen te mogen vangen. En dit verhaal... dat blijft me bij.
Wil je ook een bruiloft laten vastleggen zoals hij écht voelt? Ik luister graag naar jullie verhaal.
